Medrese ve üniversite, farklı uygarlık deneyimlerinde insanın hakikat arayışı ve ortak öğrenme deneyimlerini -irili ufaklı istihalelerle- bin yıl öncesinden bugüne taşıyan kurumsal araçlardır.
Osmanlıların ilmi varlıklarının yanı sıra idari yapılanmalarının anlaşılmaları bakımından da önemlidir. Medreseler ve onun meydana getirdiği meşruiyet sağlayıcı kimlik Osmanlı saltanatı tarafından saygı görmüş ve sözü edilen bu gelenek özenle korunarak 19. yüzyıla değin devam ettirilmiştir.
Osmanlıların ilmi varlıklarının yanı sıra idari yapılanmalarının anlaşılmaları bakımından da önemlidir. Medreseler ve onun meydana getirdiği meşruiyet sağlayıcı kimlik Osmanlı saltanatı tarafından saygı görmüş ve sözü edilen bu gelenek özenle korunarak 19. yüzyıla değin devam ettirilmiştir.
Cumhuriyet’in kuruluşundan sonraki süreçte birbiri ardına vuku bulan inkılaplar içinde 1933 tarihinde başlamış Üniversite Reformu’nun özel bir konumu olduğunu söylemek mümkündür.
Durmuş Hocaoğlu, Üniversite meselesini ilköğretim düzeyinden ele almakta, üniversitenin maddi ve manevi boyutlarını birlikte işlemekte, üniversitenin problemlerinin kaynaklarını ortaya koymakta ve Türkiye’nin gelişebilmesinin yolunun eğitimin külliyen yeniden yapılandırılmasıyla mümkün olacağını savunmaktadır.
En üst düzey bilgi üreten kurumlar olarak üniversiteler, insanın anlam arayışına cevap bulma, hayat görüşünün oluşması ve bu görüşe göre evrenin anlamlandırılmasına katkı sağlamaya çalışan kurumlardır.
Bugün içinde bulunduğumuz küresel salgın süreci de eğitimde dijital dönüşümü tetikleyen bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Artık tüm üniversitelerde, uzaktan eğitim ve online öğretim bir tercih meselesi değil zorunluluk haline gelmektedir.
"Her şeyden önce çocuklarımıza bilim kültürünü ve çalışmadan başarılı olunamayacağını aşılamamız gerekiyor. Ne kadar zeki ve kabiliyetli olursanız olun, çalışmadan kendinize, ailenize, memleketinize ve insanlığa katkı sağlayamazsınız."
