İnsan ve zamandır şehrin bânisi. Tanrının şehir kurulmak üzere bir takım
ayrıcalıklar kattığı topraklar üzerinde zaman ve insan el ele verir. İnsanoğlu
taşa, toprağa ve suya emeğini, terini, estetik algısını katar. Zaman ise
imkanları evirip çevirir, insanın aklına değer, gönlüne değer, eline değer...
İnsan ve zamandır şehrin bânisi. Ey Şehremini sen değil, insan ve zamandır
şehrin bânisi. İktidarın sana sağladığı yetkiyi temsil eden sihirli değneğini acemi bir
büyücü gibi şehrin olur olmaz yerlerine kısa ve basit hesaplarla değdirmeyeceksin
Böylesi bir cüret zamana, tarihe senden önce orada yaşamış
milyonlarca cana saygısızlık olur her şeyden önce. Ve kısa iktidarın süresince
şehircilik sanatını öğrenemeyeceğinden, değneğini dokundurduğun
yerde çirkin siğiller, üzeri tüylü urlar, içi cerahat dolu yaralar gibi yükselecek
senin fani iktidar koltuğunun irtifasından şaheser gibi görünen, küçük
aklınla onur duyduğun heyula binalar...

Yazının devamı Düşünce Dergisi'nin Kent sayısında...