Aydına yüklenen anlam her ideolojik akım ve politik değerlendirmeye göre farklılık arz eder. Genel olarak da aydına olumsuz bir anlam yükleyenler daha çoktur. Aydın karşıtlığı hem muhafazakâr hem de solcu çevrelerde oldukça fazla karşılaşılan bir olgudur. Belki de bu yüzden Bertrand Russel gibi birisi bile, bu konuda şunları söyleyebilmiştir: “Ben hiç bir zaman kendime aydın demedim. Kimse de yüzüme karşı bana böyle demek cesaretini gösteremedi. Kanımızca, aydın sahip oldu- ğundan çok daha fazla düşünsel yeteneği varmış gibi kendisini gösteren kimsedir ki, umarım bu tanım bana uymaz”. Raymond Aron ise Aydınların Afyonu adını verdiği eserinde aydını çifte standart kullanmakla ya da ideolojik afyon yutmak ve yutturmakla suçlamaktadır. Aron şöyle yazmaktadır; “demokrasinin kusurlarına en küçük müsamahası olma- yan, ama bir doktrin adına işlenmişse en büyük cinayetleri hoş gören aydınların bu davranışlarını izaha çalışırken sol, ihtilal, proletarya gibi mukaddes kelimelerle karşılaştım” demektedir.