Hür ve eşit fertlerden müteşekkil ve egemen bir milletin (nation) mevcudiyeti, hukukta millîliğin ön şartıdır. Osmanlı İmparatorluğu’nun son asrı boyunca girişilen reformlar ve sırasıyla takip edilen üç tarz-ı siyaset (Osmanlıcılık-İslâmcılık-Türkçülük), kompartımanlar hâlinde yaşayan tebaayı, kendi hayatına bizzat yön verecek bir millete dönüştürmeyi hedeflemiştir.